pacze płacze

nie potrzebuję w życiu miłości

tylko pieniędzy

bo za nie można kupić to coś

a. spokój

b. szacunek

c. poczucie wartości / akceptację

d. obojętność tych co srają wątami v moralnością z pustyni

co robić ?
skasować się ?
zmilczeć ?
pokochać schizofrenię i hipokryzję ?
jak niepełnosprawne umysłowo dziecko
tfu sprawne intelektualnie inaczej
       jasne
   nie mówmy sobie wszystkiego
kłamstwo nas wyzwoli od/a/z
   wszystkiego ważnego
nie rozmawiajmy
   posadźmy sobie na czole piękne rabaty pozorów
może się okazać że tylko kłamstwo
       kochanie, nie denerwuj się
schizofrenia i hipokryzja to sens naszego
życia z pożyciem w ślicznym
   tle ja kocham sumo ale
   nie nie nie chcę mieć na sobie tyle dupnego
ciała poprzepychamy się kiedyś ?
mogę wygrać ?

Anna Patrys, sopran dramatyczny  dzięki boziu, żeś mi nie dała takiego głosiku bo bym wyła bez opamiętania

Pace, pace, mio Dio !

spokoju spokoju oboziu
Cruda sventura

okrutne nieszczęście

 M'astringe, ahimè, a languir;
Come il di primo
Da tant'anni dura
Profondo il mio soffrir.
L'amai, gli è ver !

kochałam ją no żesz w najlepszej wersji

 Ma di beltà e valore
Cotanto Iddio l'ornò.
Che l'amo ancor.

wciąż ją kocham
Nè togliermi dal core

nie wyrwę sobie z jądra czeluści z jądra
L'immagin sua saprò.

tego obrazu wyznananego
Fatalità! Fatalità ! Fatalità !

dodupy dodupy dodupy
Un delitto disgiunti n'ha quaggiù !
Alvaro, io t'amo.

ej kocham cię

 E su nel cielo è scritto:

napisane jest na niebie

Non ti vedrò mai più !
Oh Dio, Dio, fa ch'io muoia;

oboże boże traf we mnie szlagiem

Che la calma può darmi morte sol.

niech mnie śmierć opamięta
Invan la pace qui sperò quest'alma
In preda a tanto duol.

w ferworze smutku pogrążonam
Misero pane, a prolungarmi vieni
La sconsolata vita . . . Ma chi giunge ?

życiem niepocieszonam ale kto
Chi profanare ardisce il sacro loco ?

kto odważy się zbezcześcić święte miejsce

 Maledizione ! Maledizione ! Maledizione !

cholera cholera cholera

Giuseppe Verdi
Aria Leonory Pace, pace mio Dio z IV aktu opery La forza del destino (Moc przeznaczenia)
Treścią tej opery jest moc przekleństwa rzuconego na córkę Leonorę przez ojca: trafiony został przypadkiem z pistoletu odkładanego przez jej ukochanego, z którym zamierzała uciec. W ostatnim akcie obydwoje, nie wiedząc o sobie odpokutowują winę - on jako zakonnik, ona jako pustelnica. Aria Pace, pace rozpoczyna się chmurnym, niespokojnym „motywem przeznaczenia” znanym z często wykonywanej uwertury do opery. Spokojne akordy harfy wpisują tę muzykę w kanon odmawiania operowych modlitw. Druga część arii jednak mówi, że moc przeznaczenia nie została zażegnana.