snatch

(porwanie przez obejmowanie)

Atsuko Fuji

Gioacchino Rossini, La Cenerentola, akt 2, scena ultima = końcowa
(Cenerentola:)
Nacqui all'affanno e al pianto,  Urodziłam się we łzach bez tchu, 
Soffrì tacendo il core;  Cierpiałam w milczeniu bez dna;
ma per soave incanto,  ale delikatny czar,
dell'età mia nel fiore,  w kwiecie mego wieku,
come un baleno rapido  jakże błyskawicznie
la sorte mia cangiò.  los mój zmienił.
(pan Wspaniały z siostrami:)

No no ~ tergete il ciglio;  Nie, nie, ~ <>; 
perché tremar, perché?  dlaczego drżę, dlatego?
A questo sen volate;  W tym locie zmysłów;
figlia, sorella, amica  córka, siostra, przyjaciółka
tutto trovate in me.  wszyscy odnalezieni we mnie (abbracciandole = obejmowanie)
      (wszyscy prócz Kopciucha włoskim imieniem Cenerentola:)
     M'intenerisce e m'agita,  Wygładzone i moje udręki,

     è un nume agli occhi miei.  Bóg jest w moich oczach.
     Degna del tron tu sei  Tronu jesteś godna
     ma è poco un trono a te  ale tron dla ciebie to za mało
(Cenerentola:)
Padre... sposo... amico... oh istante ! Ojciec...mąż...przyjaciel...och co za chwila !
  Non più mesta accanto al fuoco  Nigdy więcej smutku przez pożar <>
  starò sola a gorgheggiar.  będę sama szczebiotała.
  Ah fu un lampo, un sogno, un gioco  Ach był błysk, sen, gra
  il mio lungo palpitar.  długo we mnie drżą.<>
(chór:)
Tutto cangia a poco a poco  Wszystko zmienia się stopniowo
cessa alfin di sospirar.  wreszcie kończą się westchnienia.
Di fortuna fosti il gioco:  Miałaś szczęście w grze:
incomincia a giubilar.  oto zaczyna się radość.